koty i kubki.....

Nie było mnie przez chwilę, ale nie znaczy, że się leniłam ... tzn, że tylko się leniłam ;-)

Wszyscy, którzy mnie znają wiedzą, że mam niezłego "kota" na punkcie kota.... Mam duże szczęście, że Arek ze mną wytrzymuje i tym samym ratuje mnie m.in przed popadnięciem w obłęd, w jaki bez wątpliwości bym popadła gdybym tylko była osobą samotną i dysponującą jakimkolwiek metrażem... ile kotów można zmieścić na 1m2??

Tymczasem, tak długo jak długo się będziemy tułać po obcej ziemi z kontraktem zakazującym posiadania "pets"ów, moja potrzeba kontaktu z nimi musi być zaspokajana kotami w wersji drewanianej, kamiennej, porcelanowej... i kochanym Jinxem, który przesiaduje u nas calymi dniami, ale nie jest mój, bo mieszka po sąsiedzku hihi....

oto Jinx:

i jak to się ma do rękodzieła?

Wczoraj zmalowałam dwa kubki i oczywiście przedstawiają koty :-)
Koty -  takimi jakimi są, czyli :

                                           "poprzytulaj mne, jestem taki słodziutki...."

i kot:
                                                "nie podchodź do mnie, jestem wk...." ;-P

 

 

a żeby koty się nie nudziły,  domalowałam im do towarzystwa koleżankę sowę:

 

i zupełnie odbijając od tematu Wonder Woman:

 

 

 

w mowie końcowej chciałabym nadmienić, że kubki sa malowane ręcznie, bez żadnych "ułatwiaczy", specjalistycznymi farbami do porcelany, utrwalanymi w wysokiej temperaturze :-)

 

i.........

 

MOŻNA je zmywać w zmywarce!!!!!!!!!!!!!

 

co na niewiele mi się zda, gdyż takowej nie posiadam ;P.

 

Ale może ktoś sobie wymarzy jakiś kubek i zaprosi mnie do współudziału w spełnianiu jego pragnień i akurat ta informacje okaże się mu przydatna... ;P

 

 

 

 

Ktoś we mnie wierzy....

Ktoś we mnie wierzy....
...tylko czy nie na wyrost?

Dostałam zlecenie od mojego Ukochanego. "Zażyczył" sobie obraz npdst obrazu Constable przedstawiający Salisbury Cathedral. Więcej nż słowa o sobie samym niech powie dzieło w oryginale:

                                            

jeśli ciśnie Wam się na usta pytanie: to Ty malujesz to powiem od razu: no własnie nie koniecznie... Tzn maluję amatorsko, ale akrylami, a Miłość chce olej, a po drugie, choc I kopiować mi się zdarzało, to byli to "moi" mistrzowie czyli np Lempicka... (I aktylami, ew. pastelami)

            Swoją pierwszą zbrodnie na sztuce popełniłam mająć 26 lat  I był to poczatek mojej całej twórczej działalności.  To "coś" co wtedy stworzyłam pozostanie u mnie na pamiatkę na zawsze, ale nie nadaje się do publikacji ;-)
Do pędzla pchnął mnie jak to często bywa przypadek I .... brak pieniędzy, choc tym razem brak doskwierał nie mi, tylko mojemu pracodawcy - Selfie - szczecińskiej niegdyś potężnej firmie, która przeżywała kryzys. Wybieraliśmy się na targi industrialne, a ja jako osoba odpowiedzialna za ich organizację i wygląd miałam wpadłam na pomysł pewnego rodzaju "obrazów-instalacji" z elementami grzejnymi w roli głownej. Od dyrekcji dostałam zielone światło na pomysł I.... czerwone na zatrudnienie plastyka. Zakasałam więc rękawy I po raz pierwszy płakałam do słoików z farbą z  bezradności, żeby potem popaść w euforię I zakochać się miłością bezgraniczną...

a późnie zaczęłam malować, " decoupagować", "jubilerować| I robić to wszytsko co już robię I co robić jeszcze będę ;-)

skoro zahaczyliśmy o historię: oto kilka obrazków ją obrazujących :



                              

                               

 

 

jak widać troche to się różni od "wyzwania" Arkowego, ale czego się nie robi z miłości..... I ambicji ;P

czy warto zbierać PET-y?

Warto!!!
zdecydowanie :-)
oczywiście nie mowię o odzysku tytoniu (palenie nigdy mi "nie leżało"), ale o plastikowych surowcach wtórnych:
                                           

 

plastikowe butelki jakiś czas temu zaczęłam przerabiać na biżuterię. Wyglądało to dość monochromatycznie: kolory przeźroczyste i błękitne, ale dziś dzięki szerokiemu wachlarzowi niezdrowych napojów "zaszalałam" z kolorem ;-)

(przepraszam za jakość zdjęć, ale pogoda dziś w Londynie zdecydowanie angielska... :/)

 

 





 

 mówią: „dobre złego początki…” mam nadzieję, że u mnie odwrotnie….
Na razie to troche będzie „pokraczne” bo choć to nie pierwsze podejście, to jednak pierwsze kroki w blogowaniu I tym razem nie odpuszczę Dziękuję Gosiu

Na blogu znajdziecie z czasem wszystko co „mi w duszy gra” a jest tego trochę
Zapraszam do odwiedzania, komentowania, dzielenia się opiniami, przemyśleniami, pomysłami i przyjaźniami